Réttlæti með grímu og stein í hendi

Þegar það eru ekki aðgerðir, heldur afstaða þín sem ræður hvort þú kallast öfgamaður.

Það er alltaf talað um „öfga hægri“. Fjölmiðlar, stjórnmálamenn og alþjóðleg samtök endurtaka þann boðskap á hverjum degi:

• „Hægripopúlismi ógnar lýðræðinu“,
• „þjóðernishyggja er á uppleið“,
• „hatursfull orðræða breiðist út“.

En á sama tíma, þegar mótmæli breytast í óeirðir, eignaspjöll og líkamlegt ofbeldi, þá hljómar annar tónn. Svo fremi sem mótmælendurnir koma úr réttum hugmyndalegum áttum.

Los Angeles – júní 2025

Þúsundir mótmælenda, allir grímuklæddir, ráðast á ICE-skrifstofur og lögreglustöðvar.
Rúður eru brotnar, kveikt í bílum, lögreglan grýtt með múrsteinum og skvett yfir hana málningu.

Þetta eru ekki friðsamir mótmælendur - þetta eru markvissar árásir á lög og reglu.

Samt draga ríkjandi fjölmiðlar úr alvörunni:

• Þetta eru „aktívistar“, ekki öfgafólk.
• Þetta eru „mótmæli gegn óréttlæti“, ekki innlend öryggisógn.

Öryggi borgaranna skiptir engu – því ofbeldi og skemmdaverk er réttlætanlegt ef pólitíska línan er sú rétta.

Minnesota – sumarið 2020

Eftir dauða George Floyd brutust út mótmæli í Minneapolis og víðar, sem sum hver breyttust í umfangsmiklar óeirðir.

Milljarðatjón varð, tugir bygginga brunnu, tugir létust á landsvísu.

En samt fékk engin af þessum hreyfingum stimpilinn „öfga vinstri“.

Í stað þess var meginumræðan:
„Reiði þeirra er talin skiljanleg. Skylda okkar er að hlusta, ekki að spyrja – heldur fagna.“

Evrópa – Calais, París, Berlín

Í Frakklandi hafa aktivistar tengdir No Borders hreyfingunni sprengt járnbrautarteina, ráðist á lögreglu og aðstoðað við ólöglega för yfir landamæri.
Í Þýskalandi hafa grímuklæddir hópar ráðist á heimili embættismanna sem studdu brottvísanir.

Samt helst opinber orðræða sú sama:
„Mótmælendur“, „samstaða með flóttafólki“, „mannréttindasinnar“.

Og hvað þegar skotmarkið er rétta fólkið?

Þegar Tesla-umboð og bílar eru skemmd – í nafni „andstöðu við vald“ – þá er ekki spurt neinna spurninga.
Elon Musk, sem áður var hylltur af vinstrinu fyrir að bjarga plánetunni, varð að pólitískum óvini eftir að hann lýsti yfir stuðningi við Trump og tjáningarfrelsi.

Þegar rétt afstaða hverfur, hverfur líka vernd orðræðunnar, og eignir hans verða lögmæt skotmörk.

Hvar er öfgastimpillinn?

Hvers vegna fær einstaklingur sem krefst laga og reglu, þjóðaröryggis og sjálfsákvörðunar strax stimpilinn „öfga hægri“,
á meðan hópar sem ráðast á lögreglu, krefjast endaloka þjóðríkisins, fremja skemmdaverk og vilja afnema ríkisfang – eru ekki kallaðir öfgavinstri?

Svarið er einfalt:
Þetta snýst ekki um aðgerðir.
Þetta snýst um afstöðu.

Ef þú raular með hávaðasamasta kórnum – þá sleppurðu við stimplun.
Þú mátt ráðast á eignir, stofnanir, brjóta lög – og samt ert þú „réttláttur“.

En ef þú mótmælir þessari þróun, jafnvel með penna, rökum og í friði, þá kemur stimpillinn hratt:
Öfgamaður. Hættulegur. Popúlisti.

Tvískinnungur sem grefur undan trausti

Þessi tvöfeldni, sú hugmynd að sumir megi allt vegna rétts „væntanlegs siðferðis“ – eyðir trausti.
Hún er hættuleg, ekki vegna fólksins sem mótmælir – heldur vegna kerfisins sem afnemur gagnrýna hugsun og límir stimpla eftir hentugleika.

Sannir öfgamenn eru ekki bara á hægri eða vinstri vængnum.
Þeir finnast þar sem fólk trúir því að það sé æðra lögunum, vegna eigin sannfæringar.

Í nafni reiðinnar má allt. Öryggi, eignir, lög og reglu má víkja - svo lengi sem „siðferðið“ og „afstaðan“ er rétt.
En þetta snýst ekki um reiði.
Þetta snýst um vald.
Um að skapa kaós, hrista í stoðum samfélagsins – og kalla það réttlæti.